GitHub
VIII. Współbieżność
Skaluj przez odpowiednio dobrane procesy
Każdy program komputerowy od momentu uruchomienia jest reprezentowany przez jeden lub więcej procesów. Aplikacje internetowe mogą być uruchamiane w różnorodny sposób. Dla przykładu - procesy PHP uruchamiane są na żądanie (w zależności od potrzeby obsługi odpowiednio dużej liczby zapytań) jako podrzędne procesy Apache’a. W Javie procesy obsługiwane są zupełnie inaczej, z JVM zapewniającym jeden nadrzędny proces, który rezerwuje zasoby systemu (CPU oraz pamięć) na starcie oraz współbieżnością zarządzaną wewnętrznie i opartą na wątkach. Dla developerów aplikacji różnica jednak nie będzie szczególnie odczuwalna.
W aplikacji 12factor, procesy są typem pierwszoklasowym. Zachowanie tych procesów jest mocno wzorowane na modelu procesów unixowych dla usług działających w wewnątrz systemu operacyjnego. Używając tego modelu programista może zaprojektować aplikację by radziła sobie z różnorodnym obciążeniem przez przypisywanie każdej czynności do typu procesu. Przykłady to m.in obsługa procesów sieciowych przez HTTP oraz długotrwałe działanie zadań w tle opierających się na procesach roboczych.
Mimo tego procesy wciąż mogą się zwielokrotnić przez wątki w środowisku maszyny wirtualnej lub w asynchronicznym modelu wydarzeń, którego implementację możemy znaleźć wśród narzędzi takich jak EventMachine, Twisted, albo Node.js. Należy pamiętać, że pojedyncza maszyna wirtualna może z czasem wymagać coraz więcej zasobów (skala pionowa), dlatego aplikacja musi być również w stanie pracować w oparciu o wiele procesów działających na wielu fizycznych maszynach.
Największa zaleta modelu procesów objawia się w momencie skalowania. Niezależność oraz dzielenie się na podprocesy umożliwia proste i bezproblemowe dodawanie wiekszej liczby równolegle działajacych procesów. Tablica typów procesów i liczba procesów nazywana jest ich formacją.
Procesy aplikacji 12factor nigdy nie powinny być uruchamiane w tle i nie mogą zapisywać plików PID. Zamiast tego opierają się na narzędziach systemu operacyjnego: do zarządzania procesami (np. systemd, do zarządzania rozproszonymi procesami w chmurze, lub Foreman w developmencie) do zarządzania stumieniami wyjściowymi, do obsługi zatrzymanych procesów, restartu i zakończenia działań zainicjowanych przez użytkownika.